1. De procedure

We hebben het in het begin als een zeer moeizaam proces ervaren, waar in de eerste zitting ambtenaren zelfs mee wilden participeren. We hebben daar direct fors bezwaar tegen gemaakt, maar het geeft aan dat dit inspraak proces niet op een goede manier is gestart. Al gaandeweg ging het wel beter en uiteindelijk kwamen een groot aantal varianten uit de bus waaruit het goed kiezen is. Duidelijk minder tevreden zijn we over de rol van het College. Na de consultatieperiode kwam het College met de RIB en nam daarin stelling tegenover de participanten. Vooral over de invulling van de Elizabethlocatie én de plek van het Sportfondsenbad bleek het College van menig dat niet voldaan was aan de voorwaarden. Ten onrechte naar onze mening. Het amendement van de Raad vroeg juist om creatieve bijdrage en men wilde horen wat de bevolking wenste. Wel nu, dat weet u nu.

Het College vindt het gek dat uit de participatiegroep geen rode variant is gekomen. Blijkbaar heeft het College gedacht dat de insprekers hun hoofd vrijwillig in deze strop zouden hangen die boven dit proces hing. En nu de insprekers geweigerd hebben om die strop zelf om te doen, komt het College met de hakbijl na het proces. Het College legt de resultaten van het proces volkomen naast zich neer en komt met varianten die helmaal nooit in het consultatieproces aan de orde zijn geweest. Dat is oude regentenpolitiek, een stad als Amersfoort niet waardig.

Enige tijd geleden was er in de Observant een avond georganiseerd over het verbeteren van de participatie. En wat was men verbaasd dat er zoveel emotie en zoveel boosheid was. Met dit soort vormen van participatie, waarbij de wensen uit de bevolking zo worden genegeerd, is het logisch dat de kloof tussen politiek en inwoners steeds groter wordt. Wanneer begrijpt u dat toch eens?

2. De groene mogelijkheden

Er wordt steeds beweerd dat woningen nodig zijn voor de financiering. Afgezien dat heel wat af te dingen op de berekeningsmethodiek, is het ook volslagen onzin. Het gaat om houding. In vele anders steden lukt het wel. Ik heb u vorige week via de griffie een persbericht van VROM laten toesturen, ik hoop dat u dat gelezen heeft. Dat gaat over het kunnen laten aanwijzen als nieuwe rijksbufferzone. Tussen Arnhem en Nijmegen gaat dat komen. Waarom niet geprobeerd een dergelijke bufferzone te creëren tussen Leusden en Amersfoort?

Maar er zijn veel meer initiatieven die met grote rijkssteun worden gerealiseerd. Lees daarvoor het boekje De Waarde van Groen, uitgeven door het ministerie van LNV. Er is voor groen in de stad 22 miljoen beschikbaar voor grote steden, Voor groen om de stad is er het Investeringsbudget Landelijk Gebied met 750 miljoen beschikbaar!

Voorbeelden? Rotterdam - Park Veenweide, Zwolle - Park Wezenlanden en Park Nooterhof, Den Bosch - Oosterplas, Utrecht - Overvecht, Amsterdam - Bos en Lommer, Het Groene Woud tussen Tilburg, Eindhoven en Den Bosch, Arnhem - wijk Spoorhoek, Park Lingezegen tussen Arnhem en Nijmegen, Leiden, etc. etc. Waar blijft Amersfoort?

3. De keuze van de SGLA

De SGLA vraagt u daarom als Raad, de bevolking niet te negeren en te kiezen voor de groene varianten voor Park, Beek en Vosheuvel én Elizabeth uit het participatietraject, de varianten Z1 of Z3 voor het zwembadterrein en bij voorkeur variant S1 maar eventueel S3 voor de sportvelden.

We wensen u veel wijsheid toe, maar vooral een luisterend oor naar de wensen uit de bevolking.