Ziekenhuislocaties

Onderwerp: Reactie op Voorontwerp Structuurplan Maatweg, maart/april 2004

Onderwerp: Reactie op Voorontwerp Structuurplan Maatweg, maart/april 2004

Geacht college,

De Samenwerkende Groeperingen Leefbaar Amersfoort hebben het Voorontwerp Structuurplan Maatweg met belangstelling bekeken en hierbij ook de gevoerde discussie die tot deze locatiekeus heeft geleid betrokken. Uit het voorontwerp blijkt maar weer om wat voor waardevol gebied het gaat en voor ons speelt daarom vooral de vraag of daar voldoende rekening mee gehouden is en negatieve ontwikkelingen ook echt noodzakelijk zijn.

Onze reactie richt zich op:

- het zichtbaar maken van duale systeem van planvorming

- de ecologie c.q. Groenblauwe Structuur, enz.

- het programma van eisen en wensen

- de stedenbouwkundige visie

- milieu

- verkeer

- financiën

- de locatiekeuze

- communicatie

- het zichtbaar maken van duale systeem bij de planvorming

Op 30 januari 2001 heeft de raad besloten het M.O.B.-terrein aan te wijzen als nieuwe ziekenhuislocatie en hiervoor een aantal randvoorwaarden meegegeven. In het voorontwerp wordt in heel algemene termen een hoofdstuk gewijd aan de randvoorwaarden. De SGLA vindt het storend dat deze randvoorwaarden niet expliciet en volledig genoemd worden. Daarnaast zijn ook in andere stukken randvoorwaarden gesteld: B&W nota 687794 d.d. 16-01-2002: "geen medewerking te verlenen aan bebouwing op het terrein van De Schans". In de randvoorwaarden van 30 januari 2001 wordt over het gebied grenzend aan de wijk Schothorst weliswaar gesproken over een ruimtelijk-functionele afronding van de wijk, maar dit wordt geplaatst in de "potentie dat dit gebied geschikt om een eigen karakteristiek te ontwikkelen met als thema water en ecologie. In de concept structuurvisie is hiervan weinig terug te vinden. De SGLA is van mening dat bij het nieuwe duale stelsel, duidelijk en herkenbaar tot uitdrukking moet komen, wat binnen de opgedragen randvoorwaarden van de raad valt en waar sprake is van bestuurlijke vrijheid c.IQ. voorstellen. Als de raad een toetsende rol heeft, moet duidelijk zijn, waaraan getoetst moet worden en waardoor beoordeeld kan worden of zaken conform, of wellicht zelfs in strijd zijn met vastgesteld beleid c.q. randvoorwaarden, dan wel anderszins discussie behoeven. Door dit onderscheid duidelijk als randvoorwaarde bij nieuwe plannen op te nemen, kan de burger beter het politieke besluitvormingsproces begrijpen en scheelt in het nazoeken. Geconstateerd moet worden, dat de raad ingestemd heeft met het locatie voorstel voor het Ziekenhuis op het MOB-terrein en daarbij bebouwing bij de Schans uit te sluiten. Daarbij is in de betreffende Raadsvergadering nadrukkelijk toegezegd dat het niet de bedoeling is om het gebied de Maatweg vol te bouwen. De SGLA vraagt zich af wat de waarde van het dualisme is nu er blijkbaar toch sprake is van ouderwetse politiek waarbij het College de gehele groene long betrekt, n.b. ook nog zonder dat sprake is van een gedegen ecologische onderbouwing.. Het nu voorliggende structuurplan zou opnieuw opgesteld en beperkt moeten worden tot de randvoorwaarden die bij het aanwijzen van de Ziekenhuislocatie zijn vastgesteld, namelijk bouw van het Ziekenhuis op het MOB-terrein.

- de ecologie c.q. Groenblauwe Structuur, enz.

De SGLA heeft waardering voor de wijze waarop het plan aandacht besteed aan natuur- en cultuur historische elementen, zoals het betrekken van de oud waterloop van de Eem, speciale aandacht voor de oevers, versterken restanten waterlinie, enz. Toch vindt de SGLA dat onvoldoende rekening is gehouden met de concept Groenblauwe Structuur en de daarin geformuleerde randvoorwaarden voor dit gebied. In de Groenblauwe Structuur staat, dat: de locatie Maatweg één van de groene lobben vormt die tot ver in de stad doordringt. Mede door een unieke samenkomst van stad/landschap, de rivier de Eem en de Schans is deze locatie aangewezen als een belangrijk onderdeel van de Groenblauwe Structuur. Terecht wordt verder gesteld, dat het plangebied waardevol is gezien vanuit recreatie, natuur en cultuurhistorie en dat naast de huidige groene waarden die het gebied al heeft er nog veel potenties aanwezig zijn om deze waarden te versterken. Vanuit deze optiek kan de SGLA de extra voorgestelde bebouwing niet plaatsen. Het behoeft weinig betoog dat nieuwe bouwlocaties in een ecologische zone de aanwezige en waardevolle ecologische structuur en het Landschapsbeleidsplan onder een onaanvaardbare druk zet.

De vraag is hoe de voorziene bouwlocaties zich verhouden met de onder 001.0 gestelde randvoorwaarde: beperkingen stellen aan het aantal hectares bebouwing? Leek de discussie zich bij de locatiekeus te beperken tot het M.O.B.-terrein t.b.v. het toekomstige ziekenhuis, inmiddels is duidelijk dat de discussie vrijelijk over het gehele gebied gevoerd wordt.. Ging het bij het ziekenhuis om maximaal 10 ha, nu blijkt er 12 ha te worden gereserveerd voor een mogelijk toekomstige uitbreiding, zijn inmiddels ook bouwlocaties opgenomen in de Schans en de Kop van Schothorst en vindt er discussie plaats over uitbreiding van de watersportvereniging(en) toch nog in dit gebied. De SGLA is zeer verbaasd over deze ontwikkeling en bekijkt deze met zorg.

Wat nog meer verbaasd is dat een ecologisch onderzoek ontbreekt, op grond waarvan de breedte van de zone is vastgesteld. De nu gereserveerde ecologische zone geeft geen beeld geeft van meer of minder waardevolle plekken en de aanwezige flora en fauna, maar richt zich vooral op het terugdringen van de oude loop van de Eem. De SGLA pleit sterk voor een ecologische inventarisatie die inzicht geeft in het specifieke van bepaalde gebieden. Zo wordt geen inzicht verkregen of zeer waardevolle delen van de Eemoever wel gespaard kunnen worden of dusdanig worden aangetast dat er meer kapot wordt gemaakt, dan met alle goede bedoelingen wordt heringericht. Zo dreigen kwalitatief zeer mooie plekjes ten onder te gaan. Ook vraagt de SGLA zich af in hoeverre hier strijdigheden met de Flora- en Fauna wet verwacht kunnen worden. Ook wordt niet gesproken over de beperkingen die gepaard gaan met de komst van het ziekenhuis enz., als licht en geluid die een negatief effect hebben op flora en fauna. Dit alles zal onderdeel moeten zijn van het door ons gevraagde ecologisch onderzoek. Met het achterwege laten van een dergelijk onderzoek lijkt het er op dat de Groenblauwe Structuur teveel als structurerend instrument wordt gebruikt, maar de natuur zich vooral moet schikken, naar een stedenbouwkundige visie, i.p.v. andersom. Aan de hand van globale ideeën wordt een groene inrichting beschreven, maar in hoeverre deze toereikend is voor het na te streven doel wordt niet duidelijk. Zo is het opvallend dat de ecologische zone aardig synchroon loopt met de verschillende geluidscontouren. Natuurlijk kunnen deze samenvallen, zeker gezien de loop van de Eem, maar vanuit een ecologisch onderzoek naar de huidige waarde en toekomstige waarde kan pas echt een oordeel gegeven worden.

Datzelfde geldt de opvatting voor wat betreft de Stuw, waar, zo staat in het voorontwerp, het aanbeveling verdient om bij de herontwikkeling van de bestaande functies de gebouwen in een compactere vorm op de oever te herplaatsen. Hoe goed of schadelijk is dit vanuit ecologische ontwikkeling gezien? Compact bouwen geeft wel meer ruimtelijk groen, maar of het oprichten van een ondoordringbare wand ook beter is voor de ecologie en/of natuurontwikkeling is een andere. Zo hebben stedenbouwkundige beelden, als het benadrukken van lineaire vormen natuurlijk ook hun betekenis, maar de winst van het willen vaststellen van een Groenblauwe structuur gaat verder, is natuurlijk vooral dat de natuur leidend wordt en dat nu eens niet geredeneerd wordt vanuit een stedenbouwkundige wens/behoefte. De SGLA is van mening dat gezien de voorgestelde invulling van het gebied een essentiële drager van de Groenblauwe Structuur eerder wordt aangetast, dan versterkt. De SGLA maakt bezwaar tegen deze impliciete besluitvorming en vindt dat eerst sprake moet zijn van een goed onderbouwd ecologisch verhaal gebaseerd op de huidige en mogelijk toekomstige situatie. De SGLA verzoekt nadrukkelijk dit alsnog op te stellen en hierbij de stadsecoloog te betrekken. Een inventarisatie van flora en fauna in dit gebied is wel het minste dat als onderlegger voor de planvorming moet dienen.

De SGLA betreurt het, dat de Groenblauwe Structuur nog steeds niet in de inspraak is geweest en is vastgesteld. Het had de waarde van dit gebied nog eens extra kunnen benadrukken en extra randvoorwaarden kunnen meegeven of onderlinge prioriteiten kunnen benoemen. Het kan natuurlijk niet zo zijn, dat aan de ene kant in de stad een uitzonderlijke natuurkwaliteit wordt weggegeven, door een (onnodig) teveel aan functies, terwijl aan de andere kant van de stad (terecht) alles in het werk gesteld wordt om natuurontwikkeling, cq kwaliteit toe te voegen. Voor wat betreft dit laatste wil de SGLA opmerken, dat het op zijn minst vreemd is, dat er bij de locatiekeuze voor het nieuwe ziekenhuisterrein een groene relatie gelegd is tussen de oude en nieuwe locatie, terwijl daar in dit voorontwerp niets over gezegd wordt, zelfs niet naar wordt verwezen. Wat gebeurt er met het 'oude' ziekenhuisterrein? Vindt hier een compensatie plaats van het groen dat bij de Maatweg verloren gaat? Wat is straks leidend bij de omvang en inrichting van het St. Elizabeth-terrein? Veel zal (weer) afhangen van financieel 'gewin', terwijl de instemming met de nieuwe ziekenhuis locatie aan de Maatweg genomen is mede doordat er nieuwe mogelijkheden zouden ontstaan om de Groenblauwe Structuur hier te versterken. Nu dreigen twee onafhankelijke plannen te worden opgesteld.

Door de relatie tussen beide plannen (omvang en kwaliteit natuurontwikkeling en financiën) los van elkaar aan te gaan en hierover geen samenhangende discussie te voeren, dreigen er autonome ontwikkelingsprocessen te ontstaan, die niet per definitie tot een versterking van de Groenblauwe Structuur hoeft te leiden. Dit doet ons het ergste vrezen.

- het programma van eisen en wensen

Het Ziekenhuis heeft een terrein nodig van 10 HA. Op voorhand wordt in dit kwetsbare gebied al rekening gehouden met een toekomstige uitbreiding van 2 HA. Indien het de bedoeling blijft dat het "Geestelijk Gezondheidszorg Centrum" zich eveneens op de Ziekenhuis locatie gaat vestigen en nu al rekening wordt gehouden met een mogelijke uitbreiding (op zich positief, alleen niet waar het hier een dergelijk kwetsbaar gebied betreft), wordt o.i. deze locatie en de omgeving, om diverse redenen, wel erg zwaar belast, misschien wel te zwaar. De vraag is in hoeverre aan al deze wensen voldaan moet worden. Mocht dit toch als wens overeind blijven, dan dient o.i. meer onderzoek naar de gevolgen van deze keuze te komen, voor wat betreft de ecologische consequenties (verkleinen van oppervlak en ligging, maar ook druk op het gebied zelf) en de verkeersaantrekkende werking en de verkeersinrichting.

De SGLA begrijpt uit het voorontwerp, dat voor roeivereniging Hemus naar een andere locatie aan de Eem wordt uitgekeken, omdat de huidige locatie te klein is geworden. De watersportvereniging(en) wordt verwezen naar het plan de Isselt. Inmiddels loopt een nieuwe discussie, waaruit blijkt dat alsnog bekeken wordt of er mogelijkheden zijn om in dit gebied geplaatst te kunnen worden. Nog los van eerder genoemde randvoorwaarden, pleit ook hier de SGLA heel nadrukkelijk om eerst te komen met een ecologisch onderzoek (stadsecoloog?), maar ook om alternatieve locaties buiten dit gebied in beeld te brengen en onderdeel van de uiteindelijke keus te laten zijn. Hier dringt zich heel nadrukkelijk de vraag op, wie moet wijken, zij die volledig afhankelijk zijn van het water of diensten die ook elders in de stad kunnen worden ondergebracht. Dat er grenzen zijn tussen dat wat nog toegelaten kan worden in dit gebied en wat niet, zal ook duidelijk zijn.

- Stedenbouwkundige visie

accent

Het ziekenhuis heeft in een openbare raadsbijeenkomst op 3 juli 2000 aangegeven een locatie nodig te hebben: 65.000 m2 ziekenhuisgebouw, gebouw van 4 verdiepingen , 1100 parkeerplaatsen en ca 10 ha terrein. Ook tijdens de eerder genoemde raadsvergadering werd gesproken om uit respect voor het open landschap een bouwhoogte van maximaal 4 bouwlagen te houden met het nadrukkelijke verzoek om tot een zorgvuldige inpassing te komen. Nu blijkt dat voor het contract tussen het landschap en het ziekenhuis wordt gekozen inclusief een accent van 9 bouwlagen. Het is al vaker gebleken dat de raad kiest voor een harmonieuze inpassing en dat de tegenstelling, het contrast de insteek wordt. De raad heeft zich uitgesproken voor maximaal 4 bouwlagen om haar bedoeling nog eens te onderstrepen. In relatie tot deze randvoorwaarde zou het ziekenhuis ca 10 HA nodig hebben. De SGLA pleit ter voorkoming van een dominante stedelijke bebouwing op dit open landschap om alles achterwege te laten, dat een respectloze inbreuk hierop maakt.

landmark

In het voorontwerp wordt gepleit voor toevoeging van accentbebouwing in een groene setting, omdat dit het gebied als stadsentree zou versterken. In een eerdere visie op de Kop van Schothorst is er sprake van dat dit plangebied een gebied is met een unieke ligging t.o.v. het centrum en dat het heel veel potenties en hoogwaardige landschappelijke kwaliteiten bezit en dat met name de groenrecreatieve relatie tussen stad en landschap tot stand zou moeten worden gebracht. Het verbaast de SGLA dat ter wille van het genereren van financiën, de visie weer zo snel omslaat in iets totaal anders: namelijk bouwen. Met de reeds bestaande landmark van 16 bouwlagen en daarnaast een van 8 bouwlagen, zou het hoogwaardig ontwikkelen en benutten van landschappelijke kwaliteiten van dit gebied meer voor de hand gelegen hebben. Er is op verzoek van het verzorgingshuis Birkhoven gezocht naar een geschikte locatie om nieuwbouw te plegen, maar dat bleek op deze locatie haalbaar. Nu lijkt het erop dat deze locatie gewoon als woningbouwlocatie wordt geconfisceerd. Een landmarkfunctie-discussie, al of niet in samenhang met stadsrandparkeren, is voor Schothorst, gezien het feit dat de 16 hoge Vuurtoren en de 8 hoge Balladeflat ook al voor dit argument zijn gebruikt, niet van toepassing.

Als de Groenblauwe Structuur, het Landschapsbeleidsplan, de Nota Buitenkans en de ecologische structuur van dit gebied serieus worden genomen, vragen deze een andere invulling, dan hetgeen wordt voorgesteld. Hierbij moet ook bedacht worden, dat de stedelijke bebouwing in Schothorst van een hoge dichtheid is, omdat het wijkgroen centraal geclusterd is. Het ligt daarom meer in de lijn om eindelijk eens invulling te gaan geven aan het versterken van landschap en natuurontwikkeling. De voorgestelde bebouwing in de Kop van Schothorst wordt door het SGLA dan ook afgewezen

- Milieu

Duidelijk wordt dat het vanuit de geluidscontouren gezien om een moeilijke locatie gaat en dat er veel met ontheffingen zal moet worden gewerkt. Ondanks dat is het nog maar de vraag in hoeverre aan de gestelde wettelijke eisen voldaan kan worden. Volgens het voorontwerp zijn de geluidscontouren op de kaart gemeten op 5 meter hoogte en geluid afkomstig van het bedrijventerrein op 12 m hoogte (ca 4 bouwlagen). Het mag duidelijk zijn dat de hoogte van het ziekenhuis hierboven uitgaat. De zo door de gemeente gewenste bouwhoogte kan nog wel eens voor problemen zorgen.

Over het terrein Meander Medisch Centrum en RGC staat onder opmerkingen dat het terrein jarenlang door Defensie is gebruikt en voor de nieuwe bestemming schoon moet worden opgeleverd. Nergens wordt duidelijk of het terrein vervuild is of hiernaar inmiddels onderzoek is gedaan en indien vervuild of dit door Defensie schoon moet worden opgeleverd, wie de kosten hiervoor draagt en of dit ook gevolgen heeft voor de tijdsplanning.

- Verkeer

verkeersregulering

Een gedegen oplossing voor het verkeer lijkt nog een moeilijke opgave. Midden tussen de kruispunten Hamseweg en Bunschoterstraat, die met verkeerslichten worden geregeld, komt op een afstand van nog geen 0,7 km afstand een rotonde. Deze rotonde maakt ook nog steeds onderdeel uit van een belangrijke doorgaande route naar het centrum van de stad. Maar vormt tevens de entree naar het ziekenhuis (voor fietsers en voetgangers, 'halers en brengers' en auto's richting parkeerplaats, goederentransport) en wordt ook nog de noodentree voor het ambulance vervoer.Verder wordt over de Maatweg wordt ook een (H)OV-lijn gedacht. Geen geringe opdracht om zowel de doorstroming als de veiligheid te garanderen. Dit overziend roept bij de SGLA de vraag op of hier wel voor een rotonde gekozen moet worden. De SGLA heeft hier zeer grote twijfel over.

In het voorontwerp staat dat door van de Maatweg een 50-km weg te maken, dit een positief effect heeft voor de fiets- en voetgangersoversteken. Die vanzelfsprekendheid lijkt ons hier niet erg op zijn plaats, gezien de schetste situatie. Als bekeken wordt hoeveel verkeer zich hier letterlijk in allerlei bochten moet wringen, leidt dit niet zonder meer tot een veilige inrichting. Tenslotte, ook als 50-km-weg, blijft deze weg een belangrijke verbinding met het centrum van de stad.

De SGLA is zo vrij om te stellen dat verkeer nog wel eens de neiging heeft als sluitpost te dienen bij het maken van stedelijke plannen. Verkeersoplossingen dienen zich zeker hier te voegen naar een goed en veilig afwikkelingsniveau i.p.v een stedenbouwkundig beeld of binnen een ruimte beperkende opdracht. De SGLA stelt daarom voor gezien de complexiteit van de opdracht een verkeerswerkgroep in het leven te roepen, die zich apart gaat bezig houden met de verkeersoplossing en deze verkeersoplossing (en/of tussenstand) apart in de inspraak te brengen nog voordat er sprake is van een verdere detaillering van het bouwplan.

OV

De SGLA is het volstrekt oneens dat de afstand tussen de halte en de entree van het ziekenhuis 200 m kan bedragen. Volgens de SGLA is het ziekenhuis typisch een voorziening waar de bus dicht bij de entree moet halteren, zoals dat ook voor een stationsingang geldt. De SGLA heeft nog nooit gehoord, dat bij stations ook een dergelijke redenatie wordt toegepast. Ook bij stations kan halteren op 200 m afstand tijdverlies een factor zijn. Zoals een dergelijke redenering daar niet wordt gehanteerd, moeten we dat bij het ziekenhuis ook maar niet doen. Bovendien trekt een ziekenhuis (en polikliniek) relatief meer mensen met een zwakke gezondheid, dan een station.

Stadsrandparkeren

Uit het voorontwerp blijkt ook dat er 200 parkeerplaatsen worden ingericht t.b.v. het zogenaamde stadsrandparkeren. Om stadsrandparkeren tot een succes te maken zijn randvoorwaarden nodig, als goed en aansluitend openbaar vervoer (tot hoe laat en frequentie). De vraag is of hier al voldoende onderzoek naar gedaan is en welke randvoorwaarden worden meegegeven die dit tot een succes kunnen maken. In dit geval daarom toch nog de vraag of hier ingezet wordt op stadsrandparkeren of een carpool-plaats.

Kop Schothorst

Mocht woningbouw in de Kop Schothorst doorgang vinden, dan verwijzen wij voor wat betreft de verkeersoplossing naar onze inbreng bij het voorontwerp bestemmingsplan Schothorst-Zielhorst. De SGLA vindt dat voor wat betreft de ontsluiting van dit gebied een oplossing via de Paladijnenweg en de Maatweg tegen elkaar moet worden afgezet.

- Financiën

Uit de financiële paragraaf wordt de financiering niet duidelijk. Er wordt alleen duidelijk dat de kosten geraamd worden op 3,5 tot 4 miljoen Euro en dat de inrichtingskosten op het terrein van het nieuwe ziekenhuis daar niet in zijn meegenomen. Bij dit laatste moet de vraag gesteld worden of dit kosten zijn, die door de gemeente gedragen moeten worden of door het ziekenhuis.

Daarnaast zijn er nog een aantal onzekerheden of onduidelijkheden. Het allerbelangrijkste is natuurlijk, dat uit dit hoofdstukje niet blijkt dat op alle vragen die in het kader van de overigens niet door de Raad vastgestelde intentieovereenkomst zijn gesteld inmiddels al van een antwoord voorzien kunnen worden.

een paar vragen uit de vele vragen tijdens de discussie over de intentieovereenkomst dd 3-12-2001

- Niet bekend is welke kosten zijn verbonden aan de locatie Maatweg. Als de gemeente de kosten voor verplaatsing van de MOB moet dragen, betekent dit dat de bestaande locaties een fors positief saldo moeten opleveren en dus een hogere bebouwingsdichtheid. Hierbij is onvoldoende stilgestaan om nu een intentieovereenkomst te sluiten. Het bevreemdt dat het ziekenhuis de grond van de bestaande locaties in eigendom wil houden. (Voogt)

- Wil vooraf een richtinggevende uitspraak over de verhouding groen/rood. (Luchtenveld)

De voorzitter antwoordt aangevuld door de heer Ashouwer:

- Kern is dat nu slechts tot een onderzoek wordt besloten. Hierbij zijn twee belangrijke uitgangspunten verwoord, namelijk dat de gemeente uitgaat van een budgettair neutrale ontwikkeling met als overweging een groene ontwikkeling op de Elisabethlocatie.

- Ook bij de kosten voor MOB-verplaatsing is het uitgangspunt van de gemeente budgettair neutraal.

De heer Luchtenveld wijst erop dat is afgesproken dat de planologie leidend zou moeten zijn. Nu wordt de planontwikkeling leidend gemaakt, waardoor men zich vastlegt voor een planologische ontwikkeling, terwijl nog niet bekend is wat men op deze locatie wil.

Antw: De overeenkomst is in overleg tussen de gemeente en het ziekenhuis opgesteld en regelt het proces en de te maken plankosten. Duidelijk is dat er tegenstellingen zitten in de uitgangsposities van gemeente en ziekenhuis en deze zijn in de overeenkomst verwoord. In de komende fase moet blijken hoe dit uitpakt. De planologie is leidend, met als uitgangspunt dat de drie locaties zich met elkaar moeten vereffenen. In verband met een aanvraag bij het Ministerie is op verzoek van het ziekenhuis een datum in de overeenkomst opgenomen, waarvoor (financiële) duidelijkheid moet zijn.

Bij de locatiekeuze is indertijd ook aan de orde gekomen, dat defensie bereid was deze grond te verkopen, als zij elders een terrein van 10 ha terug konden kopen. Is dit inmiddels geregeld? Onduidelijk is in hoeverre milieukosten nog voor rekening van de gemeente komen, of er een alternatief is voor defensie waardoor defensie over wil gaan tot verkoop, op welke termijn een overdracht wordt voorzien, enz. Welke kosten het ziekenhuis moet maken bijvoorbeeld bij de grondverwerving en welke negatieve gevolgen dit voor de opbrengst van de andere terreinen kan hebben (gevraagde samenhang), enz. Naar ons idee, is de financiële haalbaarheid nog niet aangetoond.

- De locatiekeuze.

Bij de locatiekeuze zijn verschillende locaties in overweging genomen. Van alle onderzochte locaties bleven er nog twee reële opties over. De vraag is nu het economisch minder gaat en er al hardop gefilosofeerd wordt of aan de kantorenlocatie in Vathorst misschien wel een andere bestemming gegeven zou moeten worden, dit niet serieus te overwegen. Zeker nu blijkt dat er voor de kantorenlocatie en het bedrijventerrein nog steeds geen gegadigden zijn te vinden. Duidelijk is dat het bij de Maatweg om een gevoelig en kwetsbaar gebied gaat. Waarom hiermee doorgaan als straks mogelijk gezocht gaat worden naar een alternatief voor de kantoorbestemming in Vathorst. Wij geven het maar in overweging om alsnog te kijken of het ziekenhuis niet beter in Vathorst op de kantorenlocatie of bedrijventerrein te situeren. Het is zelfs in deze situatie redelijk om je af te vragen hoe zorgvuldig de locatiekeuze is gedaan, nu blijkt dat de gemeente wellicht aanmerkelijk kosten moet maken, die bij een ontwikkeling op eigen ziekenhuisterrein niet aan de orde zouden zijn gekomen.

- procedure en communicatie

Uit het voorontwerp wordt niet duidelijk in hoeverre op basis van het vastgestelde Structuurplan bouwvergunningen verstrekt gaan worden. De SGLA vindt dat voor wat betreft natuurontwikkeling en verkeer er nog de nodige 'zwakke' plekken in het plan zitten, op basis waarvan geen bouwvergunningen verstrekt zouden mogen worden. Wij zouden het betreuren als pas bij het afgeven van een bouwvergunning dergelijke fundamentele problemen (indien onverhoopt nog niet zijn opgelost) pas dan aan de orde kunnen komen gesteld. De SGLA pleit daarom aller eerst voor grote zorgvuldigheid op deze beide punten in het bijzonder en tegelijkertijd om het Structuurplan in eerste instantie onderlegger voor het bestemmingsplan te laten zijn en niet als onderlegger voor af te geven bouwvergunningen te gebruiken.

De SGLA hoopt dat onze inbreng tot aanpassingen in de procedure en planopzet zal leiden.