OPROEP AAN HET GEMEENTEBESTUUR
OPROEP AAN HET GEMEENTEBESTUUR
Wij zijn verbijsterd, boos en teleurgesteld.
Onze mooie stad, waarin zoveel gebeurt waar we trots op zijn, dreigt in rap tempo te worden
afgebroken. Voorzieningen die de leefbaarheid en de sociale samenhang overeind houden
staan letterlijk in de (digitale) etalage van de uitverkoop, met als label het woord participatie.
Zonder visie heeft het College een grabbelton neergezet waar de inwoners zich omheen
mogen verdringen, met het risico elkaar daar te vertrappen. Maatschappelijke organisaties
en burgerinitiatieven voelen zich in de hoek gedrukt en vechten voor hun lijfsbehoud. De
chaos en paniek op het stadhuis lijkt inmiddels compleet.
De ‘winst‘ van het onzinnige proces dat is bedacht om de bezuinigingsdiscussie ‘met de
stad’ vorm te geven kent zo alleen maar verliezers. Het werkelijke resultaat van de afgelopen
zes weken is immers dat tot voor kort enthousiaste inwoners zich boos en verdrietig afkeren
en de handdoek in de ring gooien. Veel mensen hebben het machteloze gevoel dat de
gemeente een ‘verdeel & heers’-tactiek heeft toegepast en voelen zich ronduit bedonderd
door deze schijndemocratie. Burgers voelen zich ook overvallen: hebben we niet een
overheid die zorgvuldig en in overleg de koers hoort uit te zetten waarlangs belangrijke
beslissingen die de hele gemeente aangaan transparant en in samenspraak met de
inwoners worden genomen?
Maar nee, er is 60 miljoen aan voorstellen over de schutting gegooid, zonder enige richting
en kaders. met als gevolg zo’n 2500 reacties waarvan niemand weet hoe die onderling
gewogen zullen gaan worden.
Ondertussen lijkt de vraag kunstig weggemoffeld hoe het allemaal zo ver is gekomen. Het
gevoel bestaat dat “de gemeente de ellende heeft veroorzaakt en dat wij, burgers, nu de
rotzooi mogen opruimen”. Want wie hebben er zitten slapen op het stadhuis dat we ineens
zoveel miljoenen in het rood staan? Wie is er verantwoordelijk geweest voor het heen en
weer schuiven van tekorten en het creatieve boekhouden om de werkelijkheid te verhullen?
De Provincie vindt dat Amersfoort er financieel gezien een rommeltje van heeft gemaakt. En
de reactie op het stadhuis lijkt vooral te zijn dat ze het in het provinciehuis niet begrepen
hebben. Waarom zijn eerdere waarschuwingen vanuit de Provincie niet ter harte genomen?
Nu lijkt er maar één credo te klinken: we moeten zo snel mogelijk van het toezicht af. Alsof
de werkelijk problemen, en de oorzaken daarvan, dan zijn opgelost!
Het stadhuis is in rap tempo het vertrouwen van de stad aan het kwijtraken.
Maar misschien is het nog niet te laat. Daarom dit manifest.
Wij roepen het gemeentebestuur op om een forse pas op de plaats te maken.
•
Wij willen dat de gemeenteraad afstapt van het voornemen om al op 2 juni te
besluiten over de gewijzigde meerjarenbegroting.
o
Wij denken dat het preventief toezicht moet worden gezien als een kans in plaats
van als een bedreiging. Een langere periode van toezicht levert immers ‘gratis’
advies op over hoe het beter kan.
o
Wij geloven dat de kwaliteit van de besluitvorming aanzienlijk toeneemt als meer
de tijd wordt genomen voor een kwalitatieve beoordeling van de alternatieven,
vanuit vooropgestelde kaders en mét de stad.
•
Wij willen dat het College van B&W met de stad in gesprek gaat over een opnieuw
in te richten proces waarlangs de bezuinigingsopdracht via de weg van een
serieuze kerntakendiscussie vorm krijgt.
o
Wij willen dat wordt gezocht naar een werkwijze waarbij de inwoners niet tegen
elkaar worden opgezet, maar juist uitgenodigd worden samen te werken.
o
Wij willen dat het College daarbij geen opdrachtgever, maar vooralsnog
opdrachtnemers wordt van de stad.
•
Wij willen dat er een onafhankelijke enquête wordt gehouden naar de gang van
zaken die hebben geleid tot het financieel preventief toezicht van de gemeente.
o
Wij geloven dat het noodzakelijk is om al snel lering te trekken van het verleden,
om nieuwe miskleunen voor de toekomst te voorkomen.
o
Wij willen dat deze enquête onder leiding van inwoners van de stad wordt
gehouden.
Tenslotte
Veel actieve en betrokken burgers van Amersfoort, al dan niet georganiseerd in
burgerinitiatieven, zetten zich al lange tijd in voor bestuurlijke vernieuwing: een manier van
werken waarbij stad en stadhuis samen vraagstukken oppakken en proberen te
beantwoorden. Die ambitie, dat elan, heeft door de gebeurtenissen een meer dan forse
knauw gekregen.
It takes two to tango, maar het geloof dat de liefde van twee kanten komt
nu het er echt toe doet is bij veel mensen verdwenen. We hebben zelfs signalen ontvangen
dat verschillende actieve burgers zich op dit moment ernstig beraden op hun deelname aan
lopende initiatieven in het kader van bestuurlijke vernieuwing en burgerparticipatie.
De bal ligt bij u. En ons dringende verzoek is: pak die bal op.
Onderstaande inwoners van de stad onderschrijven van harte dit pamflet:
Jan Aalbers
Esther Achttienribbe
Erik Bax
Ab van Beek
Guido van Beek
Nynke van Beem
Michiel Berculo
Willem Berghuis
Lia Bouma
Jan Breg
Joke van Burgsteden
Gerard Chel
Annemiek de Crom
Nelleke Dumoulin
Nicole Esteje
Oege Faber
Jan Feikema
Christel Hartkamp
Peter Hartkamp
Carla Hartog
Mariëlle den Hartog
Maartje ter Horst van
Delden
Dick Haver Droeze
Liedewij Haver Droeze
Edgar van Groningen
Margriet Guiver-
Freeman
Nienke van der Heide
José Heideveld
Margriet van der
Heijden
Hans van Helden
Margreet van
Hensbergen
Wim Hermsen
Nienke van Herwijnen
Geurt Hilhorst
Hanneke van den
Hoek-Hesseling
Riekje Hoffman
Gea Hogenbirk
Mieke Honingh
Annemarth Idenburg
Hans van Keken
Wilma van Klooster
Krijn Koetsveld
Jan-Herman Koller
Peter de Langen
Paul Liklikuwata
Cees van der Linden
Vincent Linderhof
Angela Manders
Cornelis de Maijer
Ben Nitrauw
Roelie Norp
Moniek Nusselein
Ria Pasman
Kees Quaadgras
Ans Raven
Ria Roelofs
Anne-Marie Ruiter
Marcel Sanders
Mira Schirer-Majoor
Joke Sickmann
Raphael Smit
Paul Struijk
Theo Stubbé
Peter van Swieten
Jos Thomas
Dick van de Velde
Wilma Verburg
Rob Vermazen
Marie-Antoinette de
Veth
Wil Voorn
Harry Vos
Daan Vosskühler
Eefke Wesdorp
Lucas Wildervank
Norbert van Zwetselaar